Sommige schrijvers zweren erbij: een vaste schrijfroutine. Maar wat houdt dat eigenlijk in? Hoe creëer je een goede schrijfroutine zodat het verhaal in je hoofd ook daadwerkelijk van begin tot eind op papier komt?
Luister hier via de podcast player of via je favoriete podcast app. Hieronder staan de hoogtepunten en de volledig uitgetypte versie van de aflevering.
Hoogtepunten
- Is een schrijfroutine noodzakelijk?
- De voor- en nadelen
- Hoe creëer je een schrijfroutine?
- Hoe een schrijfroutine helpt bij je uitgeefplan
- Wat te doen bij het blanke pagina syndroom?
- Viermomentjes creëren
Meer weten over het programma Scrivener? Ga dan naar Scrivener op Literature & Latte.
Wil je in contact komen met andere schrijvers en van elkaar leren, ga dan naar de Hangplek voor Nederlandstalige selfpubbers op Facebook.
***
Volledig uitgetypte versie van de aflevering
Maria: Goedemorgen, Petra.
Petra: Goedemorgen, Maria.
Maria: We zitten weer op de bank bij elkaar en we gaan het vandaag hebben over schrijfroutine. Mijn schrijfroutine is dat ik vooral ’s ochtends goed kan schrijven, omdat ik een ochtendmens ben, maar ik vraag me af:
Hebben schrijvers eigenlijk wel een schrijfroutine nodig?
Petra: Ja, om die vraag te beantwoorden heb je een beetje zelfkennis nodig. Jij zegt al: Ik ben een ochtendmens dus ‘s ochtends schrijven werkt voor mij heel goed. Ik ben meer een avondmens, maar ik ben ook gelijk op basis van: Als ik elke dag een bepaald moment moet schrijven, dat werkt voor mij ook niet. Dus je wilt eigenlijk een beetje zelfkennis nodig hebben om te zien wat voor soort routine jij nodig hebt. Sommige mensen kunnen heel goed dagen achtereen schrijven. Andere mensen hebben dat totaal niet. Die schrijven bijvoorbeeld de week elke dag en vervolgens doen ze daar twee of drie weken schrijven ze niet en dat werkt voor hun heel goed.
Ik denk dat de meeste mensen, zeker beginnende schrijvers, wel baat kunnen hebben bij het creëren van een routine Gewoon om in de flow te komen van het schrijven. En juist ook om te weten van als je een routine hebt, dan zet je eigenlijk een stip op de horizon van: Als ik zoveel tijd elke week besteed aan het schrijven dan heb ik dan en dan ongeveer is mijn boek klaar. Dus dan kun je terug gaan werken van: Oké, wat heb ik dan nu nodig? Wat moet ik dan nu doen? Dus die routine is eigenlijk wel heel belangrijk om uit te proberen. Zeker in het begin, als je net begint met schrijven.
Dus als we naar routine kijken dan is het meer van: De tijd inplannen, dus het prioriteit gaan maken in je agenda. En daarmee consequent zijn en zo vertel je jezelf ook eigenlijk dat je heel serieus bent met het schrijven, dat het boek er ook echt mag gaan komen.
Maria: Ja, want de tijd inplannen is natuurlijk wel een dingetje, denk ik.
Petra: Ja, voor heel veel mensen ja.
Maria: Kan een dingetje zijn.
Wat zijn de voordelen en nadelen van het hebben van een schrijfroutine?
Petra: Je zei het net eigenlijk al een beetje: Die tijd inplannen kan een nadeel zijn. Want ik zal nu gelijk eerst even de nadelen doen en dan straks even de voordelen.
Schrijvers hebben soms… Hebben een muze, om het zo te zeggen, een inspiratiemoment. En als dat nou net niet op dat tijdstip valt, dan zit je tegen een blanke pagina aan te kijken. Hoe ga je dan daarmee om? Dus het vastzetten van tijdblokken in je agenda kan ook nadelig werken. Dus ga je dan je planning omgooien of ga je het opsparen als die muze komt op zo’n moment? Wat ga je dan doen?
Maria: Maar het kan ook zijn dat als je wel, dat weet ik niet hoor, als je wel elke dag plant, bij wijze van, en die muze is er niet. Maar dat de muze komt, omdat je het elke dag doet. Dat kan ook.
Petra: Dus dat is weer een beetje de voordeel kant van een schrijfroutine.
Wat ook een nadeel is, want ik ga eerst even de nadelen doornemen, is dat je mogelijk gemiste kansen gaat creëren. Met andere woorden, jij hebt een vast tijdstip waarop je gaat schrijven en net op dat tijdstip belt een vriend of vriendin van: Hey, zullen we een kopje koffie doen? En je hebt die persoon bijvoorbeeld al een tijdje niet meer gezien. Als je dan heel rigide bent en zegt: Nee, dat kan niet want ik ben nu aan het schrijven. Dan ga je dus kansen missen. Dus ook daarin, het hangt er ook helemaal vanaf hoe je tegen schrijfroutine aankijkt. Is het 100% heilig, wil je alleen maar dan schrijven, dan kun je dus inderdaad dit soort situaties gaan creëren.
Een routine kiezen en daaraan vasthouden is één ding, maar wees daarbij ook flexibel. Met andere woorden, als je hebt aangegeven: Ik ga elke dag schrijven, maar het lukt niet elke dag, ga dan gewoon af en toe eens een dag niet schrijven. Sla het dan een keer over. Dus daarin, als je het echt vasthoudt aan die schrijfroutine, kan dat een nadeel zijn, want je flexibiliteit kwijtraakt.
Als we dan kijken naar de voordelen:
Een van de grootste dingen die ik denk dat de schrijfroutine heeft, is dat het je minder stress geeft. Het staat in je agenda. Het is een prioriteit. Je weet gewoon op die momenten ben ik bezig met een boek. Je kan er omheen plannen. Het is dus heel voorspelbaar van: Nou, dat is het moment dat ik mijn boek bezig ga. Dus als ik wil afspreken met een vriend of vriendin, of noem maar wat…
Maria: Of naar de tandarts moet.
Petra: Of naar de tandarts moet. Je kan er gewoon omheen plannen. Dat is gewoon een echt moment die voor je boek geregeld is. Je neemt het serieus, het staat gepland.
En, je kan vooruit werken in jouw schrijf- en uitgeefproces. Je kan gaan uitrekenen van: Oké, ik heb, ik zeg maar, elke week vier uur die ik aan het schrijven besteed. Ik schrijf gemiddeld twee hoofdstukken per week. Nou prima, dan weet je ongeveer wanneer je eerste versie klaar is, dan kun je erop inrichten van: Oké, wanneer heb ik proeflezers nodig? Wanneer wil ik een redacteur gaan inschakelen? Wanneer ben ik daar… Dus die stappen kun je vervolgens ook allemaal gaan inplannen. Dus dat zijn ook voordelen van een schrijfroutine.
Maria: Er zijn dus voordelen en nadelen van een schrijfroutine, maar stel dat je denkt van: Ik wil een schijfroutine hebben, hoe creëer je dat dan? Als je dat niet vanuit jezelf al doet.
Hoe creëer je een schrijfroutine? Wat heb je daarvoor nodig?
Petra: Je begint eigenlijk bij de basis. Je pakt je agenda erbij, je gaat kijken van welke dag, welke tijdvak op die dag, zou ik kunnen gebruiken om te gaan schrijven. Let daarbij niet alleen op wat letterlijk leeg staat in je agenda, maar ook waarop jouw energie het hoogst is. Waarop jouw creativiteit heel erg aanwezig is. Voor jou, bijvoorbeeld, werkt het ‘s ochtends heel goed. Voor mij zou dat absoluut niet werken. Als ik om 8 uur ‘s ochtends mijn wekker ga zetten om te schrijven, dat zit ik eerst waarschijnlijk een uur tegen een blanke pagina aan te kijken. Dat werkt voor mij niet. Dus kijk gewoon wat voor jou haalbaar is en plan het ook gelijk in. Dat is gewoon het moment dat je gaat schrijven.
Probeer het in ieder geval in het begin als heilig te zien. Dit zijn echt vaste momenten, en dat je alleen met een hoge uitzondering daarvan afwijkt, want dan ga je echt die routine goed creëren.
Maria: Dus dan wordt het een routine, anders dan wordt het meer van vrijblijvend en dat moet dan weer juist niet.
Petra: Schrijfroutine is in eerste instantie eigenlijk gewoon zorgen dat je het effectief kunt inzetten en als jij elke keer denkt van: Oh, dan heb ik schrijven, dan kan ik wel even iets anders inplannen. Komt wel goed, dan ga je ook… Zo ga je niet met je boek om. Je wilt het echt serieus gaan aanpakken
Wat verder heel belangrijk is, is dat je zorgt dat je op dat moment geen afleiding hebt. Dus zorg dat je je telefoon bijvoorbeeld op stil zet. Niet op internet gaan.
Maria: Facebook uit.
Petra: Ook dat soort dingen. Ook onder de noemer van: Ik moet research doen. Dat kun je ook later doen. Schrijven gaat alleen om die pagina. Ga daarmee bezig. En ook als je van die kleine dingetjes tussendoor krijgt: Oh, ik moet even de tandarts bellen, of ik moet even… Doe dat na die tijd. Schrijf het op. Want ik heb het zelf ook hoor, dan denk ik: Ach het is maar 5 minuten werk. Ik doe het even tussendoor, maar je vergeet dat je daarmee wel uit die flow komt van het schrijven.
Een derde punt hoe je een schrijfroutine kan creëren, is zorgen dat je overzicht gaat houden. Dat is dus eigenlijk, dat als je op je computer al je informatie hebt, dat je dat allemaal in een mapje hebt. Dat je niet hoeft te gaan zoeken van: Oh, waar had ik dat plaatje ook alweer opgeslagen? Waar had ik dat stukje tekst ook alweer geschreven, dat je alles op één plek doet.
Heb je dingen uitgeprint? Doe het allemaal in een map en leg het gewoon bij je computer neer of bij waar je ook maar schrijft. Zorg dat je gewoon alles binnen handbereik hebt, zodat je niet hoeft te gaan zoeken in dat moment dat je eigenlijk aan het schrijven wilt.
Een tip die ik daarbij kan geven is het programma Scrivener. Dat is een Engelstalig programma, maar je kan het gewoon ook voor je Nederlandstalige boeken kun je het gaan inzetten. En het is een plek waar je al je notities voor je verhalen kwijt kunt. Je kan er scènes die je dan veel later in het verhaal gaat plaatsvinden, kun je alvast gaan schrijven. Je kan allerlei plaatjes erin bewaren. Het is echt een plek waar je alles kunt neerzetten. Een eenmalige uitgifte van – ik geloof iets van – 50 dollar en je kan het… Ik heb toentertijd ook een dvd daarbij aangevraagd, zodat, als ik een nieuwe computer kreeg, dat ik gewoon die dvd in een nieuwe computer kan doen en dat ik… Want ik was altijd zo bang van: Ja maar wat als ik dan mijn inloggegevens kwijt ben, dus dat is een tip, Scrivener.
De vierde tip die ik hierbij zou geven om een goede schrijfroutine te creëren… Ja, dat is een beetje mindset, dat is zelfmotivatie. Het is die insteek van je tijdvak als heilig zien, maar ook de taal die je voor jezelf gebruikt terwijl je aan het schrijven bent. Met andere woorden, als jij tegen een lege pagina aankijkt en je begint van: Oh, ik weet echt niet hoe ik dit in elkaar moet doen? Dit is zo een lastige scene. Hoe ga ik hoe ga ik dit nou voor elkaar krijgen? Ik kan ook niet schrijven. Dat zijn allemaal negatieve gedachten.
Maria: De interne dialoog die je krijgt met jezelf.
Petra: Ja, dat werkt niet. Probeer te kijken, zodra je jezelf daarop betrapt, dat je dat doet, probeer het dan om te draaien, als zijnde van: Weet je wat? Het is de eerste versie maakt niet uit als het crap is. We gaan nu gewoon schrijven en het hoeft niet perfect te zijn. Daar zijn redacteuren en proeflezers voor. Of een tweede versie schrijven.
Maria: En het herschrijven.
Petra: Precies. Dus ook dat soort dingen is belangrijk dat je jezelf op een goede mindset zet. Ik heb ‘s ochtends bijvoorbeeld een wat mindere mindset als ’s middags, ook een van de redenen waarom ik ‘s ochtends niet schrijf. Ik vind het lastiger om mezelf dan in die motivatie te krijgen.
Maria: Wat ik zelf… Want dit is heel interessant wat je nu allemaal zegt. Ik zit me af te vragen, want jij hebt het over schrijven. Bedoel je dan alleen schrijven of bedoel je ook wat je van tevoren doet? Dus eventueel als je een plotter bent, dat je dan gaat plotten of structuur aan gaat brengen. Bedoel je dat ook daarmee? Of bedoel je alleen écht het schrijven zelf?
Petra: Qua mindset bedoel je?
Maria: Nee, qua schrijfroutine.
Petra: Ik denk dat je… Je kan natuurlijk niet gaan schrijven als je niet weet waar je naartoe gaat schrijven. Je zal wel een soort basis moeten hebben over je verhaal, over het verhaallijn, over het plot, om te kunnen gaan schrijven. Zodra je dat niet hebt en je gaat gewoon beginnen met schrijven, dat is een ding. Maar op een gegeven moment merk je gewoon, dan ga je vastzitten. En dan heb je alsnog een bepaalde richtlijn nodig waar je naartoe wil. Dus ik denk dat dat een beetje samenvalt.
Maria: Ja, want zoals mijn routine is, of routine, zoals ik mijn boek schrijf. Ik ben eerst ongeveer drie maand, vier maand of wat dan ook, bezig met voorbereidingen over nadenken welke karakters komen er allemaal in, wat is de moord enzovoort. Dan ga ik het ga ik het in puntsgewijs uit plotten. Dan ga ik het nog eens uitgebreider per scène uitwerken en dan pas ga ik schrijven. En op het moment dat ik dat allemaal heb uitgewerkt, dan weet ik ook dat ik tijdens het schrijven nooit vast komt te zitten. Want ik weet precies waar ik heen ga en kan scène, voor scène, voor scène bij langs gaan. Wat ik dan dus doe als ik weet dat mijn boek 80 duizend woorden gaat zijn, begin ik gewoon met scène 1, en ik weet gewoon: Oké, als ik elke dag ga schrijven, 2000 woorden, 3000 woorden, ben ik over 6 week klaar. Dat is wat ik doe, vandaar dat ik ernaar vraag. Ik ben dus heel lang bezig met andere dingen waar wel bij mijn schrijven hoort, maar niet letterlijk schrijven. Als ik weet van: Oké, ik kom naar het eind van mijn plotten en structuur aanbrengen, weet ik veel wat allemaal, en ik moet nu gaan schrijven, dan ga ik echt zeggen van: Oké, ik ga nu de komende zes week inplannen dat ik elke dag een X-aantal woorden schrijf. ‘s Ochtends en ’s middags, zodat ik dat haal en dan ben ik over zes week gewoon klaar. Dus dat is anders, dat ik dus niet elke dag, een jaar lang elke dag bijvoorbeeld twee uur schrijf. Het is een ander soort schrijfroutine. Maar ik ben wel heel lang bezig met het boek zelf.
Petra: Dat is dus het verschil en daarom hadden we aan het begin van deze aflevering had ik al gezegd dat die zelfkennis zo belangrijk. Wat heb jij nodig om een goede schrijfroutine te creëren. Voor jou werkt dit heel goed, voor iemand die meer een pantser is. Iemand die gewoon met het verhaalidee begint en denkt: Nou ik heb geen idee. Ik weet ongeveer waar ik heen ga. Die zal waarschijnlijk tijdens het schrijven zelf, nog weer momenten inplannen om oké: Waar ga ik nu naartoe? En dan research doen over de volgende scènes. Dat is een stukje zelfkennis wat je nodig hebt en als jij echt compleet beginnende schrijver bent, zul je gewoon moeten uittesten wat voor jou gaat werken.
Maria: Je moet gewoon kijken wat werkt en wat niet werkt.
Petra: Dat is een mooie toevoeging inderdaad, wat je zegt. Het is een duidelijk voorbeeld waarom bepaalde schrijfroutines voor sommige schrijvers wel werken en voor andere weer niet.
Wat trouwens ook heel belangrijk is, dat is mijn vijfde punt die ik wil aangeven, is dat je tijdens je schrijfroutine ook pauzes wil inplannen. Zeker op het moment dat jij zegt van: Ik heb drie of vier uur achter elkaar ingepland. Dat is mijn tijdvak, dan wil ik schrijven. Dwing jezelf niet om letterlijk die drie of vier uur te gaan schrijven, want je gaat jezelf letterlijk uitputten daarin. Dat wil je niet. Ga daarin… Pak de flexibiliteit. Ga even naar buiten even een frisse neus halen in die drie tot vier uur. Ga dan niet denken: Oh, ik ben een kwartier buiten geweest, dus ik moet nu een kwartier langer door. Wees daarin ook gewoon lief voor jezelf in.
Maria: Wat bij aan mij heel erg werkt, is.. Voor het schrijven gebruik je een bepaald gedeelte van je hersens, gebruik je heel erg. En als je dus die rust neemt, soms dan wil dat gewoon, dan werkt het gewoon even niet meer. Dus dan zeg je van: Oké, ik wil graag wat anders gaan doen. Ik heb gemerkt dat het maken van een legpuzzel.. Daar gebruik ik mijn andere hersenhelft voor, dus dan ga ik een half uur of een uur, ga ik dan een legpuzzel maken. Die ligt gewoon klaar, bij wijze van, ga ik daar een stukje van doen. Om juist dat gedeelte van mijn hersenen wat ik gebruik voor het schrijven om die rust te geven. Dus op die manier. Dat is voor iedereen weer anders. Je kan ook een end gaan fietsen of je kan een televisieserie gaan kijken, bij wijze van, als je daar rustig van wordt.
Petra: Of de afwas doen.
Maria: Of de afwas doen. Maar gewoon iets waar je niet die hersenhelft voor nodig hebt.
Petra: Mijn tip zou ook zijn als jij je planning gaat maken voor een schrijfroutine en je denkt erover na. Zal ik drie of vier uur doen? Kijk dan gewoon of je vakjes doet van een uur of twee uur op die dag, om jezelf ook even wat rust te geven tussendoor. Want, zodra je die vier uur inplant, dan heb je toch het gevoel: Ik moet die hele vier uur vast aan het schrijven. Dat hoef niet. Probeer het jezelf daarin ook wat gemakkelijk te maken. Zeker als je heel hard tegen jezelf kan zijn, wat sommige schrijvers echt kunnen.
Maria: Je zou het ook kunnen indelen op een andere manier. Niet alleen qua tijd maar ook qua woorden. Het aantal woorden waarvan je zegt: Oké, ik wil per se, elke dag of zo, want dat is mijn routine, ik wil elke dag, de komende twee weken, elke dag 2000 woorden schrijven. Kan zijn dat je ‘s ochtends al 2000 woorden af hebt, bij wijze van, dan kun je ’s middags andere dingen gaan doen. Of het kan zijn dat je er heel lang over doet en dat je dat er echt uit moet persen en dat je pas vlak voor het avondeten die 2000 woorden hebt gehaald. Dat kan natuurlijk ook.
Petra: Ja, en dan heb je het niet zozeer over tijdvakken, want het is wat lastiger om een tijdvak te koppelen aan het doel van een X-aantal woorden, omdat je dan jezelf echt een behoorlijke druk oplegt. Zeker als je het over 2000 woorden hebt. Ik heb bijvoorbeeld NaNoWriMo gedaan. Dat is een maand lang 1300-zoveel woorden schrijven. De ene keer had ik dat binnen een uur klaar en de andere keer was ik gewoon vijf uur bezig. Dus dat zijn… In het begin, als je net begint met een schrijfroutine zou ik niet aanraden met een aantal woorden te werken. Dat is meer een beetje vergevorderd, omdat je dan ook al weet hoeveel je schrijft. En dan heb je een beetje een idee van: Oh, dit is wel haalbaar voor mij.
Maria: En je weet ook wat werkt voor jou.
Petra: Precies. Dus in het begin zou ik het meer op de basis van tijd doen om gewoon te kijken: Oké, als ik lekker in de flow zit hoeveel schrijf ik eigenlijk? Dat kun je dan vervolgens meenemen in vergelijking met dagen dat het niet zo lekker gaat altijd: Hoeveel schrijf ik dan? Dan een gemiddelde pakken…
Maria: Dan een gemiddelde. En dan voor je volgende boek, en je volgende boek kun je dat gewoon gaat finetunen.
Petra: Fijne ook, als je dus in die schrijfflow zit – dat is mijn zesde tip – is dat je… Eigenlijk is dat een beetje haaks op wat je net zei: Ben je alleen maar aan het schrijven of ben je ook andere dingen aan het doen?
Want wat ik heb gemerkt is als ik heel erg lekker in de flow zit en ik kan lekker schrijven in die scène, dan ben ik geneigd om te zeggen: Oké, ik zie nu al waar de volgende scène heengaat – als ik wat meer in de pantser-deel zit – dan schrijf ik alvast op: De volgende keer dat ik ga schrijven, Pietje gaat naar z’n moeder toe met een bos bloemen. En dan zodra ik dan mijn computer aan doe op die dag weet ik gelijk: Oh, dat is de scène wat ik nu wil gaan schrijven. Dus dat is de hele goede tip als je niet zo’n hele grote plotter bent…
Maria: Precies. Bij mij staat dat allemaal al vast, dus dat herken ik niet.
Petra: Nee, dus vandaar ook dat ik denk: Dit is een goeie tip voor mensen die wat meer richting de pantsers gaan. Dat je dus, zodra je in die flow bent: Kijk even of je ietsjes verder kunt gaan. Want bij een volgende keer voorkom je dan dat je dan tegen een pagina zit: Oké, waar ga ik nou weer heen?
Maria: Want dan heb je het al klaarstaan, bij wijze van.
Petra: Precies.
Mijn laatste tip die ik zou geven is: Kijk of je voor jezelf een soort beloningssysteem kunt creëren.
Het is natuurlijk hartstikke fijn als jouw eerste versie klaar is. Maar het kan ook echt heel ver in de toekomst voelen. Dus als jij merkt van: Het gaat niet zo lekker. Dat eerste hoofdstuk alleen al was een gigantisch gedoe om het op papier te krijgen. Kijk dan of je voor jezelf een kleine beloning kan creëren, zodra je elke keer een hoofdstuk klaar hebt. Van: Als dat hoofdstuk klaar is, ik heb dat truitje, wil ik heel graag kopen. Ga ik dan kopen. Dat geeft het voor jezelf een soort motivatie om dat hoofdstuk te gaan schrijven. Dat hoeft niet elke keer tegen betaling. Het beloningssysteem kan ook gewoon zijn: Nou, als ik dit heb opgeschreven, ga ik lekker naar buiten. Of als ik dit heb opgeschreven…
Maria: Ga ik die DVD inzetten die ik altijd nog wou kijken.
Petra: Precies, dan ga ik die serie kijken en ik wil eerst dit gedaan hebben en dan dat. Het is een manier om je boek te laten komen eigenlijk. Dus gewoon kleine stapjes vieren. Heel belangrijk.
Maria: Heb je nog meer punten wat betreft het creëren van een goede schrijfroutine, of dit waren jouw punten?
Petra: Dit waren mijn punten.
Maria: Ik vind het supergoede punten.
Petra: Dank je.
Maria: Heb je nog een conclusie voor ons?
Petra: Ja. Ik denk dat de mensen die hiernaar luisteren… Belangrijk hier uit te halen is, het zijn tips waarmee je een hele handige schrijfroutine kunt gaan creëren. Maar het is wel belangrijk dat je voor jezelf gaat kijken wat werkt voor mij. De basis is dat je jezelf leert kennen in jouw schrijfroutine. Wanneer jouw energie het hoogst is. Wanneer de creatieve flow heel goed werkt. En je routine daarop gaat aanpassen. Dus kies een bepaalde routine. Als je bijvoorbeeld niet weet: Ik heb geen idee wat voor mij werkt. Prima. Kies gewoon een bepaalde routine. Probeer dat voor een bepaalde tijd uit en ga het dan vervolgens tweaken, want je kan merken… Je merkt snel genoeg van: Nou, elke dag schrijven, dat werkt voor mij niet. Er zijn schrijvers die zweren bij: Ik zet mijn wekker om vier uur en ik ga dan twee uur schrijven. En andere schrijvers zitten gewoon te slapen op hun toetsenbord. Kijk gewoon wat voor jou werkt.
En schrijfroutine, vind ik in ieder geval, werkt voor mij als zijnde een soort motivatie. Ik zeg tegen mijzelf als ik een hele goeie schrijfroutine kan hanteren, zegt het tegen mijzelf: dat boek is belangrijk, dat boek mag er komen. Ik zet mijn tijd ervoor in. Ik plan het in mijn agenda. Het is een prioriteit.
Maria: Het is niet alleen een fysiek iets, maar het is ook een mindset iets bij jou.
Petra: Ja, absoluut. Dus dat zou ik als tip meegeven, tenminste, als conclusie meegeven.
Maria: Hartstikke goed. Supergoeie ideeën allemaal rondom het ontwikkelen van een schrijfroutine.
Petra: Ga ermee aan de slag, zou ik zeggen.
Maria: Precies. Dank je wel voor het gesprek.
Petra: Jij ook bedankt.
Be the first to comment