Met een stigma als ‘zelf uitgegeven boeken zijn bagger’ kiezen veel schrijvers liever de uitgeefroute via een traditionele uitgever. Toch heeft zelf uitgeven grote voordelen. We geven je 8 redenen waarom zelf uitgeven de route voor jou kan zijn.
Luister hier via de podcast player of via je favoriete podcast app. Hieronder staan de hoogtepunten en de volledig uitgetypte versie van de aflevering.
Hoogtepunten
- De controle over je boek
- Gebruiksrechten blijven bij jou
- Kleinere genres leveren meer zichtbaarheid op
- Meer geld verdienen met je boek
- Eerder uitgegeven boeken als marketingstrategie
- Je lezers geven je het kwaliteitskeurmerk
Het zelf uitgeven van je boek heeft voordelen en nadelen. Maar wat zijn deze? En zijn de voor- en nadelen voor iedere schrijver gelijk? Lees meer in mijn blogpost: De voordelen en nadelen vanzelf je eigen boek uitgeven.
***
Volledig uitgetypte versie van de aflevering
Petra: Goedemorgen, Maria.
Maria: Hallo, Petra.
Petra: We hebben het vandaag over de twee routes die iemand kan kiezen om je boek te gaan uitgeven. De traditionele uitgeverij, noemen we het, of door het zelf uitgeven van je eigen boek. Beide hebben voor- en nadelen, maar vandaag gaan we ons richten op de redenen waarom je zou kiezen voor het zelf uitgeven van je boek. Want dat hebben we natuurlijk allebei gedaan, dus we zijn misschien wat biased.
Maria: Bevooroordeeld.
Petra: Maar we hebben het zo objectief mogelijk proberen aan te vliegen. En het is natuurlijk sowieso aan de luisteraar om te kijken wat voor die persoon werkt.
Goed. Laten we beginnen met de eerste reden waarom zelf uitgeven… waarom je voor die weg zou kiezen.
Maria: We hebben acht redenen en we beginnen bij nummer een.
Je hebt de volledige controle over je boek.
Want dat is wat heel veel schrijvers denken, van: De traditionele uitgeverij, die doen alles voor je. Je hebt minder controle over… Misschien moet je de titel wel veranderen. Misschien moet je de cover wel veranderen. Misschien moet je wel het plot van het verhaal misschien wel veranderen.
Als je dat zelf uitgeeft, kun je dat allemaal zelf weten. Dat is een voordeel en dat is ook wel een beetje een nadeel, denk ik. Want soms, als je niet genoeg ervaring hebt, kun je misschien verkeerde dingen kiezen. Dus dat is ook iets wat je moet gaan leren. Van: Wat kan ik doen? Wat werkt het beste? Maar je hebt zelf de controle over wat je gaat doen. Jij bent de baas over jouw boek. Je hebt de creatieve controle, laat ik het zo stellen.
Petra: Hoe de cover eruit komt te zien, het verhaal.
Maria: Uiteindelijk ben jij degene die beslist. Ook al zou je een redacteur nemen of een designer – uiteraard raden wij dat aan – jij bent de eindverantwoordelijke voor alles. Het is jouw beslissing.
Petra: Jij bent de CEO eigenlijk van je boek.
Maria: Ja, dat ben je.
Petra: Normaal gesproken bij een uitgeverij, als je het heel plat slaat, ben jij in dienst van de uitgeverij. De uitgeverij maakt gewoon hele grote besluiten.
Maria: Precies.
Petra: Jij hebt je daarin aan te passen. En andersom, bij het zelf uitgeven is het eigenlijk andersom. Want de mensen die jij inhuurt om je boeken perfect te maken, de redacteur, de cover artist enzovoorts, die doen eigenlijk wat jij zegt.
Maria: Klopt. Het is wel goed om naar ze te luisteren als ze goede punten hebben, maar uiteindelijk ben jij degene die beslist over alles. En je kan ook gaan beslissen over in welke soorten je je boek gaat uitgeven, dus een ebook of hardcover, paperback. Niet alle traditionele uitgevers geven bijvoorbeeld ebooks uit, dus daar heb je ook zelf de controle over.
En je kunt zelf weten waar je je boek gaat uitgeven. Alleen op Bol.com, of wil je overal liggen? Dat kun je zelf ook bekijken.
Petra: Nou, heb ik daar eigenlijk gelijk wel even een vraagje over. Stel je voor dat iemand hiernaar luistert die denkt: Oké, ik heb een uitgeverij gevonden. Die gaat een paperback van mijn boek uitgeven. Nou, dat ebook kan ik dan ook toch wel zelf doen? Wat zou je daar dan op zeggen?
Maria: Dat kan, maar dat hoort eigenlijk een beetje bij punt 3 die wij hebben. Maar dat hangt af van het contract dat je tekent.
Petra: Dan gaan we bij punt 3 daar wat verder op in.
Maria: Precies.
Petra: Oké, nummer twee.
Ik heb het omschreven als… Jouw boek, jouw baby.
Jij bent als auteur eigenlijk… Jij hebt de grootste drive om jouw boek een succes van te maken. Een uitgeverij wil natuurlijk ook dat het een succes wordt. Die wil er geld aan kunnen verdienen, maar zij zijn… Jij bent gewoon een van veel schrijvers die bij hun een boek uitgeven en dat houdt ook automatisch in dat jij niet de zogenaamde Stephen King treatment gaat krijgen. Ze willen de kosten van je boek eruit krijgen en dus houdt het in dat jij zelf ook dingen moet gaan doen. Een Stephen King zal misschien wel een boekpresentatie of iets dergelijks moeten doen, maar je zal hem echt niet elke dag op social media hoeven te zetten. Want zijn naam zegt al genoeg.
En jij als onbekende schrijver hebt dat dus niet. Dus jij zal zelf flink aan de marketing en promotie moeten doen om dus tegemoet te komen in wat de uitgever eigenlijk wil. Die kosten eruit krijgen van je boek.
Dus ja, voor mij was dat in elk geval een van de grootste redenen waarom ik besloot voor zelf uitgeven. Als ik dan toch marketing moet doen, kan ik het net zo goed zelf doen.
Maria: Wat is de meerwaarde van een uitgeverij op dat moment?
Petra: Precies.
Maria: Bovendien houd je zelf de controle over je, de creatieve controle, dus dat zijn twee dingen…
Petra: Klopt.
Nou, dan hebben we nu die nummer 3.
Maria: Je houdt de gebruiksrechten over alles wat je uitgeeft.
Dat is precies wat jij net zei. Als jij bij een traditionele uitgever bent en je tekent een contract en zij gaan alleen het papieren boek voor je uitgeven – paperback of whatever – en ze willen niet het ebook doen, dan is het maar de vraag of jij het ebook wel zelf mag doen. Dat hangt er vanaf wat erin het contract komt te staan. Meestal komt erin het contract te staan dat zij ook de gebruiksrechten voor het ebook willen hebben, zelfs als ze er niks mee doen.
En als jij selfpubber bent, dan heb jij zelf alle gebruiksrechten. Jij kan doen wat jij wil, maar je kunt ook bijvoorbeeld zeggen van: Ik heb moeite met het uitgeven van het papieren boek. Ik ga een traditionele uitgever zoeken voor mij die specifiek het papieren boek voor mij gaat uitgeven. Dan ga ik zelf het audioboek doen en zelf het ebook doen, ik zeg maar wat. Dus de gebruiksrechten liggen bij jou. Jij bent tenslotte de maker van het verhaal dus de gebruiksrechten hóren ook bij jou te liggen. En jij kan kiezen wie je die gebruiksrechten gaat licentiëren, dus aan gaat geven en niet andersom. Dat je, als je een contract tekent bij een traditionele uitgever, dat alle gebruiksrechten erin staan en dat je daar maar voor moet vechten om ze eruit te halen. En soms niet eens eruit kunt halen, bij vanities vaak niet, en dat je dus dingen misloopt.
Petra: Ja, en het is natuurlijk ook dat je contracten voor een x-aantal… Nou, voor een bepaalde tijd wordt aangegaan. Dat is het bijzondere eigenlijk van contracten, is dat het heel vaak op een soort manier wordt verteld dat je echt goed moet lezen: Wat staat hier eigenlijk? En als er bijvoorbeeld iets staat als zijnde, voor de duur van de copyright, dan heb je het dus over… Was dat niet na 70 jaar na je dood?
Maria: 70 jaar na je dood.
Petra: Dus dan kun je dat boek zelf nooit meer uitgeven en dat zijn van die dingetjes die staan in contracten. En daarom, als je al een contract gaat tekenen, laat het ook lezen door iemand die de juridische taal begrijpt en die het aan je kan uitleggen in Jip en Janneke taal.
Maria: Ja, sowieso. Dus dat is een groot voordeel als je gaat zelf uitgeven. Dat je die rechten zelf houdt en zelf kunt beslissen wat je ermee doet, in plaats van andersom.
Petra: Dus dan gaan we naar nummer 4?
Maria: Nummer 4.
Petra: Dat is de markt.
Als je kijkt naar wat uitgeverijen op dit moment uitgegeven, dan is dat wat nú verkoopt. Zij kijken dus heel erg naar de trends, want het gaat natuurlijk om de verkoop. Wat verkoopt op dit moment heel goed? Dat soort boeken worden op dit moment heel erg aangetrokken. Dat soort schrijvers worden op dit moment heel erg aangetrokken door traditionele uitgeverijen. En heb jij nou net een boek geschreven in een niche of over een onderwerp dat eigenlijk helemaal niet zo interessant nu is, dan kom je er eigenlijk niet tussen bij een traditionele uitgever.
Maria: Of als je in een genre schrijft, of subgenre, waar men niet in is geïnteresseerd, maar waarvan jij weet van: Ik heb een bepaalde kleine doelgroep die daar heel erg in geïnteresseerd is.
Petra: Precies. Dus, en dat zie je dus ook op basis van de golven, die we hebben gehad in de boekenwereld. We hebben op een gegeven moment een bepaalde golf gehad dat er heel veel boeken waren over vampieren, vanwege de Twilight serie. Fifty Shades is op een gegeven moment naar boven gekomen. Nou, dan kun je nog iets zeggen over de kwaliteit van dat soort verhalen, want daar zijn de meningen over verdeeld. Maar het verkocht op dat moment wel. En dus ging een uitgeverij dat soort boeken aantrekken.
Als jij zelf uitgeeft kun jij altijd, wanneer dan ook, dat boek gewoon uitgeven. Dus dat is een groot voordeel, dat je in die zin niet gebonden bent aan wat op dat moment verkoopt.
Maria: Aan trends. En bovendien, en dat is marketing gericht, verkoopt een boek… Je zichtbaarheid wordt vergroot hoe kleiner jouw subgenre is, dus jouw niche is, wordt je zichtbaarheid vergroot. Dus het is ook juist beter om… Als iedereen vampier boeken gaat schrijven en je houdt het heel algemeen, dan wordt je boek een brij in al die andere vampierboeken. Maar als jij je heel erg gaat toespitsen op een bepaald specifieke: Alleen maar vampieren in kastelen, ik zeg maar wat. Of vampieren alleen in Europa. Of vampieren alleen in Amerika, whatever. Dan zijn er lezers die vinden dat leuk en die gaan dieper, dieper, dieper kijken en die vinden je makkelijker, omdat je makkelijk te vinden bent in die subgenres. Dus dat is het voordeel. Dat kun je zelf kiezen.
Petra: Klopt.
Maria: En als je bij een traditionele uitgever bent dan wordt dat toch lastiger, omdat ze niet altijd het nut zien of het geld, de winst, zal ik maar zeggen, zien in een meer toegespitst boek.
Petra: En wat ik ook een groot nadeel vind als lezer zijnde in zo’n trend, is dat op het moment dat je dan zo’n boek hebt gelezen en je bent helemaal: Dat is echt een leuk boek. Wat je dan ook heel vaak ziet is dan komt er een nieuw boek en: Het is vergelijkbaar met. Dan heb je gelijk een bepaalde verwachting als lezer van: Nou, dat is dus het type boek. En door je op die manier op de marketing te gaan richten als uitgeverijen, denk ik dat je je lezer eigenlijk een beetje voor de gek aan het houden bent. En als indie schrijver, dus als zelf uitgever, heb je daar niet zoveel last van, want je doet die vergelijking niet. Je gaat niet mee met de trend. Niet per se mee met de trend. Dus dan kun jij je boek veel meer in de aandacht zetten op basis van waar het over gaat in plaats van het is een aftreksel van.
Maria: Klopt. Punt nummer 5. Het voordeel van het zelf uitgeven is dat je een snellere omlooptijd hebt.
Petra: Wat bedoel je daarmee?
Maria: Je kunt je boek sneller uitgeven. Bij een traditionele uitgeverij, als een boek, als de eerste versie wordt aangeleverd, daar gaat soms een jaar, twee, soms drie jaar over voordat dat boek uiteindelijk in de boekhandel ligt, om het zo maar te zeggen. Selfpubbers kunnen veel sneller een boek uitgeven.
Dat wil niet zeggen dat je je boek zo snel moet uitgeven dat de kwaliteit niet goed genoeg is. Je moet wel uiteraard zorgen dat je redactie krijgt en een goede cover, dat soort dingen. Dus er gaat zeker tijd overheen, maar je kan veel sneller beslissen wanneer je boek uitkomt over het algemeen.
Ik reken zelf altijd als mijn eerste versie af is, zes maand daarna kan ik het op de markt brengen. Nou dat lukt je bij een traditionele uitgever gewoon niet.
Petra: En die hebben ook heel vaak, en zeg maar als het niet klopt wat ik zeg, maar die hebben ook heel vaak dat ze een x-aantal boeken op een lijst hebben van: Nou, dit geven we dit jaar uit. Kom jij als schrijver daarna dan sta je automatisch op de lijst van volgend jaar of het jaar daarna en dan zit je dus eigenlijk al te wachten. Terwijl je als zelf uitgever alsnog je boek dit jaar had kunnen uitgeven.
Maria: Een kennis van mij uit Engeland die is uitgegeven, die schrijft detectiveverhalen bij een traditionele uitgever, en hij zegt van: Ik heb een boek geschreven, boek 1 zeg maar, en vervolgens wordt dat pas over drie jaar of twee jaar uitgegeven. En ik ben al bezig met boek 2 en boek 3, ben al helemaal vergeten hoe dat ook alweer was met boek 1. Vervolgens komt het boek uit en moet ik opeens marketing gaan doen. Maar ik zit al met mijn hoofd in boek 3. Hij zegt: Dat loopt niet altijd handig, gewoon omdat je opeens… Je bent eigenlijk al vergeten waar het boek over ging. Dan moet je er opeens nu nog weer reclame voor gaan maken.
Terwijl als je selfpubber bent, je hebt het boek, je bent ermee bezig, je geeft hem uit, je zit meteen in de flow van de marketing en van de presentatie. En dan vervolgens ga je verder. Het is een makkelijkere manier, denk ik. Maar goed, dat is mijn bevooroordeelde kijk op, want ik ben natuurlijk iemand die specifiek heeft gekozen om boeken zelf uit te geven.
Maar dit is wel een van de voordelen waarvan ik denk van: Je kunt boeken sneller op de markt brengen, mits je daar wel de goede aandacht aan geeft, uiteraard. En niet zegt van: Oké, zaterdagmiddag is mijn boek klaar, zondagmiddag ga ik er even naar cover op flansen en maandag staat ie te koop op Bol.com.
Petra: Dat wil je niet. Kwaliteit is toch echt belangrijker dan kwantiteit in het uitgeven.
De zesde reden waarom zelf uitgeven eigenlijk best wel een goede route is zijn de royalty’s.
En dat betekent eigenlijk als je het heel plat slaat, hoe minder mensen er tussen de schrijver en de lezer zit, hoe meer geld je als schrijver naar binnen kunt harken. Dat is eigenlijk waar het heel plat op slaat. Als je bijvoorbeeld kijkt naar ebooks, een selfpubber tot 70 procent royalty’s daarop verdienen. Terwijl als je dat via een uitgeverij doet, dan zit je meestal rond 25 procent.
Maria: Voor ebooks 25 procent.
Petra: Dus dat is al een heel groot verschil. Het is natuurlijk een richtlijn. Het is afhankelijk van het platform waar je het publiceert en de contractafspraken die je hebt met de uitgeverij. Dus zie het niet als heel zwart-wit 25-70, maar er zit wel degelijk een groot verschil in.
Maria: 70 procent gaat je niet lukken bij een traditionele uitgeverij.
Petra: Dus je krijgt meer royalty’s. Daar staat uiteraard wel tegenover dat je meer moet investeren. Want de uitgeverij neemt natuurlijk bepaalde dingen van je over, die je als zelf uitgever toch zelf moet doen. Maar goed op de lange termijn kan dat wel degelijk positief uitvallen.
Maria: Zeker wel.
Petra: Nummer 7.
Maria: Backlist.
Petra: Backlist. Dat is echt zo’n woord waarbij je als met beginnende schrijvers of beginnende uitgevers over praat, dat ze denken van: Hé, wat is dat? Wat is backlist? Laten we dat eens eerst uitleggen.
Maria: Backlist zijn eigenlijk alle boeken behalve de nieuwste. Dus je hebt een serie van vijf boeken en je hebt net boek 5 uitgegeven, dan is dat je het nieuwste boek en het boek 1 tot en met 4 zijn je backlist.
De traditionele uitgevers die werken met een bestsellermodel. Ik noem dat het bestsellermodel. Ze geven het boek uit en op dat moment krijgt dat boek alle aandacht, alle reclame, alle marketing. En het heeft hooguit twee maand om te zorgen dat er zoveel mogelijk van wordt verkocht en zo snel mogelijk, want er is een oplage gemaakt van een x-aantal boeken en die moeten allemaal worden verkocht. Op het moment dat die 2-3 maand voorbij zijn, is het niet interessant meer en gaan ze naar het volgende boek die op dat moment wordt uitgegeven, die dan een bestseller moet worden.
De backlist is voor traditionele uitgevers minder belangrijk voor zover ik weet… Ja… Daar ben ik nog onderzoek naar aan het doen. Ik kan er heel moeilijk achter komen hoe traditionele uitgevers in Nederland en België kijken naar backlist. Ik weet dat in Amerika en Engeland of in de Engelstalige wereld, ze daar niet of nauwelijks naar kijken. Dus die zijn gewoon niet geïnteresseerd in de backlist en maken daar ook geen reclame meer voor.
En als selfpubber; jij hebt je boeken uitgegeven. Een selfpubber heeft een lange termijnstrategie, een backlistmodel, zeg maar. Dus wij hebben een langetermijnstrategie. Al onze boeken die we hebben uitgegeven, of het nu vijf jaar geleden is of nu de meest nieuwe, ze zijn allemaal van belang. Want juist met de backlist kun je zorgen dat je weer reclame maakt voor je nieuwste boek, voor vervolgboeken. Je kunt zorgen dat opeens mensen weer geïnteresseerd raken in je serie, als je weer begint met reclame maken voor boek 1 en boek 2 op een bepaalde manier. Daar zijn technieken voor. Dat zou een traditionele uitgever, die doet dat niet snel. Eigenlijk niet, maar wij kunnen dat wel.
Petra: Dus dat is ook, als jij naar Bol.com gaat of zo, en je gaat zo een lijst bekijken van boeken. De boeken die niet op voorraad zijn, kunnen dat boeken zijn die dus eigenlijk zeg maar de backlist zijn, die dus gewoon ook niet meer worden aangeboden door de uitgeverij?
Maria: Ja, want de traditionele uitgeverij over het algemeen – de laatste tijd verandert dat een beetje – maar die hebben een oplage. En als het boek is uitverkocht, is het boek uitverkocht en gaan dan niet een nieuwe oplage doen. Want er zit geen geld meer in, want ze hebben een bestsellermodel.
Maar wat je tegenwoordig langzaam begint te zien, vooral bij wat kleinere uitgeverijen, is dat als het boek is uitverkocht, dat ze dan een print on demand versie ervan maken. En dat is eigenlijk iets wat wij -wij selfpubbers – ontdekt hebben… uitgevonden. Je moet zorgen voor print on demand, want dan blijft het boek altijd bestaan, het blijft altijd beschikbaar.
Petra: En dan kost het je ook geen geld, want het wordt pas geprint op het moment dat het verkocht wordt.
Maria: En het kost je ook geen geld. En dat zijn ze nu een beetje van ons aan het afkijken, zeg maar. Wij hebben dat bedacht in 2009 of zo, dat indies dat dat een beetje opkwam, zo op deze manier. En wij zijn daar heel goed in geworden internationaal. In Nederland beginnen we dat ook een beetje door te krijgen, in Nederland en België. En de traditionele uitgevers die hebben nu, zeker internationaal, die beginnen een beetje te kijken naar: Hé, in sommige dingen zijn de indies nog niet zo gek. Misschien hebben ze wel een goed idee. Dus die zijn een beetje dingen van ons aan het overnemen.
Maar over het algemeen zal de backlist niet het eerste belang zijn van een traditionele uitgever, terwijl het wel heel goed is voor je marketing, juist heel goed voor de lange termijn marketing ermee plannen. En dan hoeft het niet per se een serie te zijn van een serie detectiveverhalen of fictie. Maar het kan ook bijvoorbeeld in non-fictie zijn, dat je een serie schrijft over een bepaald onderwerp, dat je telkens een beetje dieper gaat kijken. Dat kan ook een serie zijn. En het kan zelfs een serie zijn van standalone boeken, van boeken die alleen staan, losstaande verhalen zijn, maar die wel een beetje bij elkaar horen. Het hoeft niet een serie serie te zijn, kunnen ook losstaande boeken zijn.
Als het boeken zijn die je eerder hebt uitgegeven, horen ze bij je backlist en kun je daar gebruik van maken voor je marketing. Dat is het belangrijkste.
Waar je wel even over na moet denken, dat je echt even rekening mee houdt, is dat oudere boeken.. Dat dingen soms verouderen. De covers kunnen verouderen, dingen veranderen. Trends komen terug of juist niet. Pas dus die oudere cover ook aan als je denkt: Nou, die passen er niet meer bij. Ga re-branden. Ga kijken of de flaptekst nog een beetje goed zijn. Ga ook kijken of… Er komen wel genres en sub-genres op een uitgeefplatform, komen erbij. Kijk of die nog kloppen, ga nieuwe toevoegen, verander ze. Ga nieuwe zoekwoorden toevoegen. Dus hou dat wel in de gaten dat je denkt van: Nou, ik heb het boek vijf jaar geleden uitgegeven en het is wel goed. Net als dat moet je ook zorgen dat dat up-to-date blijft, zodat je daar optimaal gebruik van kunt maken met je marketing voor je nieuwste boek en je totale serie, wat je dan maar hebt.
Petra: Dan hebben we nog nummer 8. De laatste die we hebben genoteerd als een van de redenen waarom je zou willen zelf uitgeven, en dat is: het befaamde woord kwaliteitskeurmerk.
Maria: Dat moet je even uitleggen, denk ik.
Petra: Wat we in ieder geval heel erg merken onder mensen die zelf uitgeven is dat we eigenlijk allemaal een beetje streven naar zo’n kwaliteitskeurmerk. Als je via een traditionele uitgeverij uitgeeft dan denken heel veel schrijvers: Dan heb ik dus al een kwaliteitskeurmerk, want ik ben uitgekozen door de uitgeverij. Mijn boek is uitgekozen om te worden uitgegeven. Dus daarmee zeg ik eigenlijk gelijk al: Mijn boek heeft kwaliteit. De lezer krijgt kwaliteit. Ik ben het daar niet mee eens.
Maria: Nee, ik ook niet.
Petra: Want als je puur alleen al kijkt naar die trends waar we het eerder over hadden. Boeken als Fifty Shades of Twilight. Is het echt kwaliteit? Ik vraag het me af. Het zijn leuke verhalen, daar niet van, maar het zijn niet echt hoogstandjes qua kwaliteit. Ik denk dat als je een zelf uitgegeven boek ernaast legt, dat het misschien wel 10x beter zou kunnen zijn.
Dus dat kwaliteitskeurmerk gekoppeld aan een uitgeverij dat is eigenlijk een heel erg achterhaald, oud idee. Dat is eigenlijk helemaal niet zo. Wat je ook heel vaak ziet is dat kwaliteitskeurmerk wordt gekoppeld aan validatie.
Maria: Ja, dat is het probleem. De schrijver wil het gevoel hebben dat ze iets goed hebben geschreven en vinden het belangrijk dat iemand anders dat tegen hun zegt, dat het goed is geschreven. En zoeken dus die validatie bij die traditionele uitgever, want immers als een traditionele uitgever jouw manuscript aanneemt dan moet het wel goed zijn. Maar persoonlijk denk ik van: Het is niet van belang of de uitgever dat denkt. Het is van belang dat de lezer dat denkt.
Petra: En daarbij hou ook rekening mee met het feit dat de uitgeverij dus niet zozeer naar kwaliteit kijkt, maar vooral naar de verkoopbaarheid van het boek.
Maria: Ook dat.
Petra: Daarom kunnen boeken als Twilight en al die andere aftreksels zoals die daarvan gekomen zijn en werden vervolgens uitgegeven, omdat klaarblijkelijk de markt daar op dat moment even om vroeg. Dus dat houdt ook in dat ‘slechte boeken’ ook via uitgeverijen naar buiten komen. Het zijn niet alleen maar goede boeken die via uitgeverijen naar buiten komen. En dat doe ik met quote quote want er zijn genoeg mensen die het natuurlijk hartstikke fijne boeken vinden. Maar wat je al zegt, het kwaliteitskeurmerk ligt niet bij een uitgeverij, maar dat ligt eigenlijk bij de lezer. Als de lezer jouw boek oppakt en een review schrijft – dat is natuurlijk helemaal het beste – dan heb je automatisch je kwaliteitsmerk te pakken.
Maria: Precies. De lezer kan het over het algemeen niks schelen wie het boek heeft uitgegeven. Als het boek maar supergoed is. En de cover goed is en ze het gevoel hebben dat ze de waarde krijgen voor het geld wat ze hebben neergeteld. Dan maakt het niet uit dat het boek is uitgegeven door een selfpubber of een traditionele uitgeverij. En ik denk dat het kwaliteitskeurmerk wat jij krijgt als selfpubber van de lezer, is het feit dat je boeken verkoopt.
Petra: En wat vind jij van het idee, in groepen is dat wel eens geopperd, om een kwaliteitskeurmerk te bedenken voor indies, voor zelf uitgegeven schrijvers. Wat vind jij daarvan?
Maria: Nee. Dan krijg je eigenlijk een… Hoe moet je dat dan doen? Wie gaat dat kwaliteitskeurmerk geven? Dan zit er weer een poortwachter tussen.
Petra: Dan heb je eigenlijk weer iemand, net als een uitgever, die besluit het is het waard, terwijl een lezer eigenlijk dat besluit maakt.
Maria: Uiteindelijk ook de selfpubber zelf door goede mensen in te huren, door het boek zo goed mogelijk te maken. En uiteindelijk door dat te doen, krijg je een supergoed boek. En de lezer zal daar die validatie geven door het boek te kopen en dan zou dat eigenlijk… Dat is jouw kwaliteitskeurmerk. Dat hoeft niet zichtbaar te zijn in een sticker of wat dan ook.
Petra: Ik denk dat we daarmee juist onszelf in de vingers gaan snijden als wij al een sticker krijgen van: zelf uitgegeven boek. Dit is het kwaliteitskeurmerk, dan koppel je gelijk de waarde van het kwaliteitskeurmerk aan dat boek. En als iemand dat boek dan vervolgens niet leuk vindt, dan gaat de waardekeurmerk, dat gaat dan ook naar beneden. Dan is iedereen van: Ja, maar die heeft een sticker van een kwaliteitskeurmerk en het is helemaal, het is een bagger boek.
Maria: Dat is het punt.
Petra: Nou, dan hebben we eigenlijk alleen nog maar een conclusie te maken.
Maria: Precies.
Petra: Ik denk dat elke uitgeefroute voor- en nadelen heeft. Ik denk dat wat ik aan het begin al zei dat je zelf besluit wat voor jou de beste route is. Een groot nadeel van selfpubben bijvoorbeeld, vind ik, dat is dat stigma dat we hebben. Dat alle boeken die zelf uitgegeven worden bagger zijn. Maar als we dan vervolgens naar de Engelse of Amerikaanse markt kijken en ziet hoe zelf uitgegeven boeken het daar doen. Daar kunnen we echt van leren.
Maria: Dat het al in de mainstream beginnen te komen.
Petra: Het stigma begint daar langzamerhand te verdwijnen, omdat daar de professionaliteit van het grootste gros van de selfpubbers eigenlijk al heel hoog is, vallen ze eigenlijk in dezelfde categorie als uitgegeven boeken via een traditionele uitgeverij, dus…
Maria: Ik vond het heel interessant, sorry dat ik je even onderbreek. Dan Wood die had het erover op 20Books. Die zei van: Bij Draft2Digital noemen wij ons eigenlijk al niet meer zelf uitgevers, of selfpubbers. Wij noemen ons publishers. En je hebt publishers en je hebt traditional publishers.
Ik denk dat is eigenlijk wel goed want wij zeggen iedere keer selfpublishing. Nee, wij zijn gewoon aan het publishing. En je hebt dan traditional publishing, dat is dan met een traditionele uitgever. Ik denk dat is een goeie dat dat. In de Engelstalige wereld begint die draaiing al te komen van: Wij zijn niet selfpublishing. Wij zijn aan het publishing.
Petra: Dat is een mooie.
Maria: Dat is iets wat in Nederland en België nog wat moet groeien, denk ik. Maar die kant gaat het wel op. En ik denk: Daar ben ik het mee eens. Dat is eigenlijk een heel positief iets, denk ik, dat dat is.
Petra: Ja, eigenlijk kun je dat vergelijken met: ben je in loondienst of heb jij je eigen bedrijf? Ben je een eigen ondernemer? Je kan hetzelfde werk doen in loondienst als eigen ondernemer en toch zit er een verschil in, in hoe je dat benadert. Het is niet dat je kwalitatief minder aflevert als je het in de eigen onderneming doet ten opzichte van loondienst. Het kan zelfs een groot voordeel zijn om het in een eigen onderneming te doen.
Maria: Precies.
Petra: Dus ja, iedere schrijver heeft daar natuurlijk zijn eigen pad in te bewandelen en deze podcastaflevering is ook zeker niet om mensen te overtuigen dat je per se via de zelf uitgeef route moet gaan.
Maria: Zeker niet.
Petra: Maar wel duidelijk te maken dat het grote voordelen kan hebben en dat het aan jou is om te besluiten wat voor jou past. Heel veel succes!
En dank je wel, Maria voor dit gesprek.
Maria: Graag gedaan.
Be the first to comment